28 maja – Św. Marii Anny od Pana Jezusa z Paredes, dziewicy…
…czyli pochwała świętości w codzienności!
Wspominana 28 maja Św. Maria Anna od Pana Jezusa z Paredes prowadziła życie tak zwyczajne, że aż… święte! Czyż nie jest to pociecha dla większości z nas, zwykłych „zjadaczy chleba”? Co mamy robić? To co Św. Maria Anna: to co do nas należy Nic więcej.
Wczesna strata
Maria pochodziła z dzisiejszego Ekwadoru. Urodziła się 31 października 1618 r. w Quito, jako ósme dziecko hiszpańskiego oficera, Hieronima, i kreolki Anny. Wcześnie osierocona – w wieku 4 i 6 lat – najpierw przez ojca, potem przez matkę; trafiła pod opiekę swej starszej siostry, Hieronimy, która sama była już matką Joasi, rówieśnicy Marysi.
Wczesne wybranie
Bóg najwyraźniej wynagrodził Marysi ziemską stratę i wziął ją pod szczególną opiekę. Jej pobożność rozwijała się tak intensywnie, że już jako 7-latka przystąpiła do pierwszej Komunii św. Dla rodziny coraz bardziej oczywistym było, że wybierze życie zakonne. I rzeczywiście, Maria rozważała tę drogę. Wahała się pomiędzy zakonem dominikanek a franciszkanek, ale – ostatecznie – nie zdecydowała się…
Mniszka bez klasztoru
Pozostała w domu siostry. Tu urządziła sobie małą celę i w niej wiodła życie kontemplacyjne pod kierownictwem duchowym spowiednika jezuity. Dużo się modliła i pościła tak surowo, że prawie nic nie jadła. Przez lata spała jedynie trzy godziny na dobę. Wykończony organizm przysporzył jej cierpień…
Pochylona nad ludzkim nieszczęściem
Umartwiania nie przeszkadzały jej być niesłychanie aktywną. Aktywną miłosierdziem: usługiwała rodzinie, troszczyła się o nieszczęśliwych, leczyła chorych, godziła małżeństwa, pocieszała biedotę indiańską. Niektóre z jej uczynków miały znamiona cudów.
Bohaterska święta
W 1645 r. jej rodzinne miasto, Quito, nawiedziło trzęsienie ziemi, potem – epidemia. Maria Anna „ofiarowała siebie jako ofiarę boskiej sprawiedliwości za ocalenie miasta”. Zmarła w dwa miesiące później, 26 maja 1647 r. Współcześni nazwali ją „lilią Quito”, a Republika Ekwadoru nadała jej tytuł „bohaterki narodowej”. Pius IX beatyfikował ją w 1850 r., a sto lat później kanonizował ją Pius XII.
Źródło: brewiarz.pl